Olejki eteryczne jako sposób na komary. Jeśli nie jesteście przekonani do gotowych aerozoli na komary, płyn na bazie olejku eterycznego możecie zrobić również w domu (jest on także odpowiedzią na pytanie, co odstrasza osy ). Potrzebna będzie do tego żytnia wódka, odrobina wody i oczywiście olejek eteryczny. W Albanii, pogoda jest dobra na terenie całego kraju, w miesiącach Maj, Czerwiec, Lipiec, Sierpień, Wrzesień i Październik. Najlepsze miesiące na wyjazd do Tirany to Kwiecień, Maj, Czerwiec, Lipiec, Sierpień, Wrzesień, Październik i Listopad. Średnio, najcieplejszymi miesiącami w mieście Tirana są Lipiec i Sierpień, a Zacznę od dobrych wieści. Wszystkie drogi w Albanii są bezpłatne, nie ma opłat za przejazd. To bardzo fajne, biorąc pod uwagę ilość ciekawych miejsc w Albanii i długość jej dróg – 18 tys. km. z czego 13 tys. km. z twardym asfaltem. Drogi są stale budowane, a do czasu napisania tego artykułu liczba dróg asfaltowych na pewno Do tego ceny w Albanii są bardzo przystępne, np. za apartament z łazienką, kuchnią i balkonem blisko morza zapłaciliśmy około 50 zł za osobę. Za wegetariańskie obiady w restauracjach płaciliśmy średnio 15-20 zł. Zdecydowanie chciałabym tam wrócić tym razem odwiedzić górskie wioski. A Wy byliście? Golem – albański kurort dla rodzin z dziećmi. Golem to kurort w Albanii, położony około 15 km na południowy zachód od Durres. Plaże w nim są bardzo szerokie i piaszczyste, z czystą i Walutą, która obowiązuje w Albanii, jest lek albański (ALL). Niestety w Polsce jest dość trudno dostępny, dlatego najlepiej wziąć ze sobą euro, które bez problemu wymienimy w lokalnym kantorze. Co ważne, w Albanii w wielu miejscach można płacić w euro np. w hotelach czy restauracjach. W wielu miejscach można płacić kartą, są 2zak. Odpowiedzi Raczej są ; / ja bym zabrała tak na wszelki wypadek:)[LINK] Byłam w tym roku w Bułgari :PPI nie było tam żadnych komarów tylko dużo jaskółek i ćmówNic poza tym:DDD blocked odpowiedział(a) o 15:13 komary są na całym świecie;] olsia odpowiedział(a) o 15:34 są i to takie małe ale jak ugryzą to srta boli EKSPERTraffie odpowiedział(a) o 18:25 kolega był w Bułgarii i mówił, że w nocy nie cięły tak komary, było troche much, ale komarów nie jak te ukąszenia cię strasznie swędzą czy coś to weź na wszelki wypadek wez na wszelki wypadek . Dużo miejsca nie zabiera ani nie jest ciężkie a może sie przydać ;d Przezorny ubezpieczony . ! Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Artur Bowsza 26 czerwca, 2016 Czy podoba wam się Puka?Bardzo nam się podoba. Tak naprawdę nie za bardzo wiemy, jak wygląda Puka, ale nie chcemy urazić ojca naszego gospodarza. Nie wiemy, ponieważ kiedy tu przybyliśmy, była już późna noc. Poza tym przyjechaliśmy na pace ciężarówki, a spod brezentowej powłoki nie było zbyt wiele widać. I nawet gdybyśmy mieli możliwość podziwiania widoków, to wątpię, żeby Puka mogła przypaść nam do gustu. Miasteczka na północy Albanii raczej nie zachwycają. Co innego jest pięknaAlbania ma swój urok, tego nie można jej odmówić. Już wjeżdżając do tego małego, górzystego państwa, mieliśmy okazję przeżyć małe zaskoczenie. Grupka dzieciaków, przesiadujących przy drodze, tuż przy granicy z Macedonią powitała nas płynną angielszczyzną. To nie zdarzało nam się zbyt często podczas podróży przez Bałkany. Znajomość angielskiego w Albanii okazała się dość powszechna, dzięki czemu był to pierwszy kraj na naszej trasie, w którym nie mieliśmy zbyt wielu problemów z trochę, ale to dlatego, że mowę odbierały nam widoki. Trudno rzec, żebyśmy, w czasie naszej wyprawy, nie mieli okazji łechtać naszych nerwów wzrokowych zachwycającymi krajobrazami, jednak w porównaniu z Albanią wszystko, co do tej pory widzieliśmy, blednie. Toczymy się na naszych jednośladach przez zielone góry, poprzetykane tu i ówdzie terasami pól uprawnych. Z czasem, wraz ze wzrostem wysokości, w oddali mienią się śnieżnobiałe Albanii na każdym kroku spotkać można kozy i osiołki… Po drodze mijamy pieszych wędrowców, śpieszących od wioski do wioski, pasterzy wraz ze stadami kóz. Z kozami trzeba uważać, nie raz zdarza się, że rogate zwierzaki nagle wyskakują z przydrożnych krzaków, prosto pod koła roweru. Drobnej rogacizny jest tu w bród, od czasu do czasu mamy okazję obserwować grupki zdziczałych osobników, wędrujących swobodnie po prawie pionowych ścianach skalnych! Poza kozami są jeszcze osiołki, można spotkać je na każdym kroku. W odróżnieniu od ich rumuńskich krewniaków, osły albańskie nie ciągną kopiastych wozów z sianem, nie pozwala im na to ukształtowanie terenu. Zamiast tego noszą pakunki przytroczone do drewnianych miasta i wioskiPodczas podróży mijamy małe wioski, sprawiają wrażenie jakby ktoś na chybił trafił, krzywo powbijał domki w zbocza okolicznych gór. Krzywe, pozbijane byle jak i chwiejące się płoty jeszcze potęgują to wrażenie. W Albanii chyba pierwszy raz w życiu mam okazję podziwiać ogrodzenie wykonane z wiklinowej plecionki. O dziwo, drogę z Kukes w kierunku Szkodry pokonujemy, jadąc po gładkim, nowym asfalcie, po którym nie porusza się zbyt wiele samochodów. Najpopularniejszą marką wydaje się Mercedes, ale mam namyśli modele z lat 80. Podobnie było na Krymie, z tym że tam królowały cudeńka radzieckiej myśli nowe drogi kończą się w miastach, tam równy asfalt znika, a nawierzchnia dróg wygląd jakby doświadczyła serii nalotów dywanowych. Miasteczka prezentują typ architektury podobny do tego, o jakim wspominałem przy okazji Macedonii (co jest w sumie zrozumiałe, biorąc pod uwagę ilu Albańczyków zamieszkuje Jest to kraj pełen przyjaznych ludzi. Wspominałem już o dzieciakach, zagadujących nas na każdym kroku, również dorośli wykazują wiele w restauracji i spotkanie z podróżnikiem z USAW jednym z miasteczek zatrzymujemy się na kawę i piwo, a przytwierdzona do jednego z rowerów, biało-czerwona flaga zwraca uwagę jednego z miejscowych. Pozdrawia nas gromkim co słychać? i wdaje się z nami w rozmowę. Cenaj jest Albańczykiem, a naszego języka nauczył się od żony, Polki, którą poznał, pracując w Wielkiej Brytanii. Dziś jest biznesmenem, prowadzi salon samochodowy na wyspach, na co dzień mieszka z żoną w Polsce, a do ojczyzny przyjeżdża na wakacje. Po krótkiej rozmowie Cenaj nalega, abyśmy udali się nim do pobliskiej restauracji. Wsiadamy na rowery i podążamy za jego czarnym BMW, podskakując na wyboistej drodze. Lokal umiejscowiony jest na brzegu pięknego jeziora i już na pierwszy rzut oka widzimy, że nie jest to miejsce na naszą kieszeń. Mimo naszych stanowczych odmów nasz Albański znajomy upiera się, że postawi nam obiad, a kiedy ze smakiem zajadamy przyniesione nam dania, żegna się z nami, tłumacząc, że naglą go interesy. Wcinam pieczeń z koźliny z frytkami i sałatką, popijając piwem Kugalashe z Tirany. W tym czasie koło lokalu zjawia się kolejny skawiarz: Mike, Amerykanin, który podróżuje przez Bałkany z Mediolanu. On również nie ma ochoty wydawać pieniędzy na posiłek tutaj, jednak zapraszamy go do stołu i zgodnie dzielimy się z nim naszym, bądź co bądź, darmowym posiłkiem. Spotkanie z Osamą, czyli jak trafiliśmy do PukiKolejne spotkanie ma miejsce wysoko w górach, kiedy podróżując drogą z Kukes, w kierunku Szkodry, zatrzymujemy się przy jednym ze źródeł. W wielu miejscach na Bałkanach natknąć się można na wystające ze skał przy drodze rury, z których cieknie świeża, czysta woda. Uzupełniając jej zapas, spotykamy kierowcę ciężarówki, który upewnia nas, że po drodze będziemy mijać wioskę, w której uzupełnimy prowiant. Ruszamy w drogę, jednak kawałek dalej dostrzegamy tę samą ciężarówkę, stojącą na poboczu. Kierowca zaprasza nas, abyśmy zabrali się z nim do jego pace ciężarówki przez góry AlbaniiWłaśnie w ten sposób trafiamy do Puki. Ładujemy się na pakę, gdzie znajdujemy sobie miejsca wśród paczek makaronu, butelek z napojami i worków mąki. Jedziemy tak, w całkowitej ciemności, obijając się na wybojach i starając utrzymać równowagę, kiedy auto wchodzi z zawrotną prędkością w zakręty. Do Puki docieramy po zmroku, kierowca zaprasza nas do siebie w gości. Mężczyzna ma na imię Osama i jest muzułmaninem. W domu czeka na niego młoda żona (tak na oko w naszym wieku, czyli dwadzieścia kilka lat) gromadka dzieci oraz stary ojciec i matka. Zostajemy ugoszczeni przepyszną kolacją, w której trakcie możemy dowiedzieć się nieco więcej o kraju, w którym życie w ubogim krajuOsama ciężko pracuje, wozi towary, które potem sprzedaje mieszkańcom miasteczka. Prawie nie ma go w domu, wolne ma tylko święta, jednak cieszy się, że może pracować na utrzymanie rodziny. Wielu jego rodaków nie ma tego szczęścia, według słów kierowcy blisko 60% Albańczyków nie ma pracy i utrzymują się jedynie z tego, co zdołają wytworzyć w ramach swoich gospodarstw domowych. Wielu młodych zmuszonych jest emigrować za granicę. To tłumaczy zamiłowanie do nauki w albańskim domu i miejscowe zwyczajeKolacja, którą żona przygotowała na powrót męża (wszak nie miała pojęcia o tym, że przybędzie z gośćmi) wydaje się bardzo obfita. Najpierw dostajemy zupę rybną, potem kurczaka z ryżem, do tego kozi ser. Jest jeszcze podwieczorek- ogromny arbuz, ciasto podobne do burka, oraz przedziwne, bardzo słodkie krążki smażone na tłuszczu. W kolacji bierzemy udział my oraz kierowca z ojcem, jego żona oraz matka pozostają w kuchni. Co ciekawe, w czasie posiłku mała córeczka naszego gospodarza uwija się przy stole, przynosząc nowe potrawy, odnosząc puste talerze, sprzątając i dbając o porządek. Kiedy Osama chce zapalić papierosa, wystarczył, że wyciągał paczkę, a w tej samej chwili w rękach dziewczynki pojawia się popielniczka. Dobrze wychowałeś córkę zauważa jeden z nas. Gospodarz, rozparty na krześle, odpowiada z dumą: ona robi to dla własnej przyjemności. Ot szczęśliwa, muzułmańska pomagamy naszemu dobrodziejowi rozładować ciężarówkę. Towary pakowane są w paczki, z których każda zawiera te same elementy. Później paczki trafią do klientów. W rozładunku pomaga cała rodzina, bez względu na wiek i płeć. Wkrótce żegnamy naszych muzułmańskich przyjaciół. Wsiadamy na rowery i opuszczamy Pukę, kierując się w stronę Jeziora Szkoderskiego… Kategoria: Bałkany Tagi: Rowerowe Bałkany 2014 Czy post był pomocny? Kliknij gwiazdkę, by ocenić. Średnia ocena 5 / 5. Liczba głosów: 2 Brak ocen. Możesz być pierwszy...Udostępnij Post: Artur BowszaCzołem! Jestem twórcą serwisu Życie w Namiocie. Jeżeli podobają Ci się moje teksty, koniecznie zajrzyj tu jeszcze kiedyś. A jeśli pragniesz znaleźć więcej ludzi dzielących pasję do podróży, dołącz do naszej gupy na facebooku: Podróże i Przygoda Zobacz również Misja Korab, czyli jak nie zdobywać górskich szczytówGolem Korab wznosi się na wysokość 2764 m i stanowi najwyższy szczyt dwóch krajów: Albanii i Macedonii. W czasie wyprawy postanowiliśmy zdobyć tę majestatyczną górę... FYROM, czyli MacedoniaFYROM. Taki skrót możemy ujrzeć na mapie w miejscu, gdzie wytyczone są granice kraju, w mowie potocznej określanego mianem Macedonia. Rowerowe Bałkany 2014Bałkany, region położony w południkowo- wschodniej części Europy wyróżnia się specyficzną kulturą, ukształtowaną na przestrzeni dziejów. Latem 2014 roku miałem okazję zwiedzić ten fascynujący zakątek Europy na rowerze. Montenegro, czyli piękna CzarnogóraMontenegro jest najmłodszym dzieckiem byłej Jugosławii. Choć Czarnogóra zajmuje niewielką powierzchnię, to od gór na północy, po wybrzeże przepełniona jest atrakcjami. Nic dziwnego, że rokrocznie przyciąga tysiące komentarz Jeżeli uważasz, że ze wszystkich potraw najlepiej smakuje przygoda, a serce bije Ci mocniej na myśl o kolejnej podróży w nieznane, Życie w Namiocie to miejsce dla Ciebie! Życie w Namiocie na Facebooku Spis treściCo o Tajlandii pisze MSZ (2018)?Czy denga rzeczywiście jest w Tajlandii?Jak się chronić przed komarami w Tajlandii?Podobne wpisy Temat komarów w Tajlandii i tego, jak się przed nimi chronić oraz jak chronić małe dzieciaki powraca nieustannie w Waszych wiadomościach systematycznie. To również temat, który mi po zeszłorocznej podróży przez pewien czas spędzał sen z powiek i przyznaję – trochę martwił. Nigdy nie obawiam się samych ugryzień, bo uważam, że nawet kilkadziesiąt swędzących kropek jest do przeżycia – i dla nas, i dla dzieci. Chociaż wiadomo – zdecydowanie lepiej, by ich nie było! Obawiam się tego, co za ugryzieniami idzie. I teraz pytanie kluczowe: czy w Tajlandii powinniśmy bać się komarów??? My zwykle zaczynamy przygotowanie do wyjazdu od przeczytania co do powiedzenia o danym kraju ma Ministerstwo Spraw Zagranicznych – wchodzimy TU – polecam! To nas kieruje w temacie szczepionek i innych zagrożeń zdrowotnych… ALE: nigdy nie ufamy temu w 100%, zawsze szukamy też informacji na własną rękę. Co o Tajlandii pisze MSZ (2018)? “Obecnie w Tajlandii nie występują szczególne zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne. Nie są zatem wymagane specjalne szczepienia. Należy jednak w sposób bardziej rygorystyczny przestrzegać zasad higieny, co jest niezbędne w krajach tropikalnych. Woda z sieci wodociągowej jest niezdatna do picia. Ogólnie dostępna jest w sprzedaży butelkowana woda filtrowana lub mineralna. W dużych miastach, gdzie znajdują się zbiorniki wody stojącej istnieje ryzyko zakażenia dengą (tropikalna choroba przenoszona przez komary, głównie w porze deszczowej). W ostatnim czasie odnotowano przypadki zarażenia wirusem Zika; zalecamy stosowanie się do zaleceń Głównego Inspektoratu Sanitarnego, szczególnie dotyczy to kobiet w ciąży lub planujących zajście w ciążę. W okolicach Chiang Mai występuje sezonowo (luty-kwiecień) bardzo wysokie zanieczyszczenie powietrza spowodowane wypalaniem traw przez rolników, które może być szczególnie uciążliwe dla osób z chorobami alergicznymi, chorobami układu oddechowego, małych dzieci i kobiet w ciąży.” To możemy przeczytać na stronie MSZ. Są komary, denga, głównie w porze deszczowej (która teoretycznie zaczyna się około maja i trwa do połowy października). Czy denga rzeczywiście jest w Tajlandii? My o dendze czytaliśmy nie tylko na stronie MSZ, ale słyszeliśmy też od jednej z naszych czytelniczek, która niestety prawdopodobnie przywiozła ją z okolic Koh Lipe w styczniu zeszłego roku – my też tam wtedy byliśmy, więc przyznam, że jej wiadomość mroziła wtedy krew w żyłach, zwłaszcza, że Maks miał całe nogi w ugryzieniach! Na szczęście u nas nic się nie wydarzyło, a i Ona dengę pokonała, leczona już w PL. Jednak u mnie zapaliło to czerwone światło i gdy w październiku, jechaliśmy do Bangkoku i na Koh Chang, zaczęłam szukać dodatkowych informacji, zwłaszcza, że teoretycznie nadal w Tajlandii panowała pora deszczowa. Przede wszystkim możecie być spokojni – zagrożenie dengą w Tajlandii jest podobne do innych tropikalnych krajów i trzeba mieć pecha, by dengę złapać. Dostajemy jednak czasem od Was niepokojące wieści, że w niektórych regionach Tajlandii zagrożenie jest coraz większe – poniżej wrzucam Wam informacje, które dostałam dziś ( od Kasi. Jeszcze mniejsze są szanse na zarażenie się malarią, więc leków antymalarycznych NIGDY nie braliśmy i NIE PLANUJEMY ich brać w Azji Południowo- Wschodniej. Wiemy jednak, że czasem można mieć pecha, a dengi na pewno nie życzylibyśmy ani sobie, ani tym bardziej dzieciom, więc zawsze staramy się minimalizować ryzyko. Denga występuje głównie w dużych skupiskach miejskich, a komary, które ją przenoszą gryzą zwykle w dzień, nie w nocy. Często “dengowe” komary można spotykać przy zbiornikach stojącej wody, więc najlepiej takich okolic unikać. Objawy mogą się pojawić do 14 dni po ukąszeniu, zwykle 5-7 dni po. Najczęściej to wysoka gorączka, bóle kości i mięśni, bóle głowy, mdłości, wymioty. Przy takich objawach, jeśli macie podejrzenie, że zetknęliście się z komarami, najlepiej od razu udać się do lekarza. Jeśli jesteście już w Polsce, koniecznie powiedzcie, gdzie byliście i najlepiej zróbcie badanie z krwi pod kątem dengi. Podobno objawy można pomylić z grypą czy z inną anginą. Gdy szukałam informacji w październiku 2017, wyczytałam, że w Tajlandii jest najwięcej przypadków dengi od 20 lat, głównie w okolicy Bangkoku i Chiang Mai. Czytałam, że sporo przypadków jest też na Phuket. Przyznaję… nieco się przestraszyłam, ale…. ani w październiku, ani teraz nie widziałam zbyt wielu komarów w Tajlandii! Przygotowana do walki, zabrałam wszystkie środki i …. odetchnęłam z ulgą! W Bangkoku nie spotkaliśmy chyba żadnego, ani na Koh Chang, ani teraz na Koh Phi Phi dramatu nie ma.. ale gdy wieczorem wychodzimy na spacer czy kolację, smarujemy się Muggą. Co ważne Muggą smarować powinniśmy się również w dzień, bo wtedy atakują komary przenoszące dengę. Przeczytajcie, co napisała KASIA w komentarzu do tego posta (niestety komentarz zniknął i nie potrafię go przywrócić, ale myślę, że warto, by ta historia była też tutaj w poście, nie tylko w komentarzu): “Hej Natalia i podróżnicy! Jako, że jestem na miejscu i na “świeżo” w temacie bardzo chciałbym wszystkich ostrzec na własnym przykładzie w temacie DENGI. Od jestesmy w Tajlnadii: BKK,KRABI, no i pechowa KOH LANTA,moja mama złapała dengę – została przetransportowana do szpitala w Trang, w którym właśnie jestem z partnerem i dzieckiem. Jej stan jest stabilny, aczkolwiek czekamy na najgorsze dni teraz, planowy powrot mamy na raczej nie uda nam sie poleciec. DENGA w Tajlandii JEST i to szczególnie południowej (zarówno ląd, jak i wyspy). Straszne jest to, jak mało się o tym pisze na blogach i mówi, dlatego przestrzegam Was,ze np na Koh Lancie tendencja jest WZROSTOWA, jest kilkaset przypadków miesięcznie- to najswieższe słowa od lekarzy z kliniki. Wciąż w teorii trzeba mieć pecha, żeby przyciągnąć dengowego komara, ale ryzyko jest bardzo wysokie! Smarowaliśmy się muggą, moja mama pewnie nie zawsze, jednakże warto wczytać się w temat głębiej odnośnie pechowych komarów – są to komary uwaga DZIENNE !! gdzie za dnia raczej człowiek smaruje się filtrami,a nie pryska na komary!!! Dengę przenoszą komary egipskie, mają one charakterystyczne białe paski na odwłoku i nogach, są trochę większe od tych typowych nocnych, malutkich,których tez w niektórych miejscach jest bardzo dużo – jednej nocy, gdy zmieniliśmy apartament pogryzły nas znienacka strasznie, a przysięgam byliśmy posmarowani i psikaliśmy dookoła. Komary chowają się za dnia w torbach podróżnych i w ciuchach albo za zasłonami. Trzeba najlepiej wszystkim potrząsać i wtedy wylatują, jednego dnia w Blue Andaman Apartment zabiliśmy chyba 30! Michał potrząsnął bagażem, który był w kącie i dosłownie wyleciała och chmura! Nie patrzyłam czy to zwykłe komary czy dengowe. Byliśmy w szoku, skąd ich nagle tyle, a wówczas mama była zdrowa i nie byliśmy aż tak w temacie zagłębieni, byłam pewna, że denga nie występuje i raczej nie ma się o co martwic, kilka dni później nas los się zmienił. Jak po całym dniu gorączki już zaczęłam się bać o mamę i wezwałam karetkę ,gdy zaraz u mamy wykryto dengę, w klinice na własne życzenie zrobiłam sobie test i mojemu 8 miesięcznemu synkowi. Kosztowało to na lancie 1200 batów extra, bo objawów nie mieliśmy, ale ugryzienia w nocy poprzedniej, chciałam być pewna czy nie czeka nas taki sam los na mamę. Zaskoczyło nas to potwornie, mieliśmy dziś płynąć na Koh Ngai na 4noce i całe plany do góry nogami, musieliśmy się na własny koszt przenosić do TRANG, bo stary szpital w Krabi jest pełny (aczkolwiek moze lepiej,ze tutaj,bo warunki szpitalne w Trang to 5*****hotel) opiekę mamy oczywiście pokrywa ubezpieczenie. Takze ostrzegam wszystkich i warto upgreadowac posta, DENGA JEST częsta w Tajlandii, warto podwójnie się zabezpieczać, odkomarzać pokoje za dnia, smarować za dnia (choć małych dzieci nie powinno się smarować, są to bardzo bardzo silne środki,wiadomo ze przez kilka dni nic się nie stanie,ale np przez 3 tygodnie.. sama nie wiem…) gdybym wiedziała na co narazżm przede wszystkim swoje dziecko, nie wybrałabym Tajlandii. Mimo,ze ludzie przyjeżdżają tu od lat i nic im nigdy nie jest,to sytuacja też się zmienia, na ten moment przypadków jest bardzo dużo w tych rejonach i to są najświeższe fakty od pielęgniarek i lekarzy.” Pamiętajcie o tym i miejcie historię Kasi w tyle głowy! Jak się chronić przed komarami w Tajlandii? Ze wszystkim jesteśmy zdania, że lepiej chronić niż potem się martwić, więc zwykle przestrzegamy tych zasad: 0) Na dengę szczepionki nie ma. Nie ma też leków, które można wziąć zawczasu i przed dengą uchronią. Jedyna opcja to ochrona przed ukąszeniami komarów. 1) Na pewno warto zabrać ze sobą spraye przeciw ukąszeniom lub kupić na miejscu Warto wziąć Muggę, której wysokie stężenie DEET skutecznie odstrasza komary i inne potwory. My zwykle kupujemy jedną Muggę w kulce (20% DEET) i jedną w sprayu (9,5 % DEET). O wszystkich Muggach możecie poczytać TU. Dodatkowo, gdy Jagódka miała 3 miesiące na miejscu kupowaliśmy lokalny, naturalny środek, czyli Citronellę. DEET to substancja, która odstrasza komary, ale zwykle nie jest polecana dla małych dzieci (do 2 roku życia). Na pewno jednak, gdybym miała do wyboru dengę i DEET, biorę DEET 🙂 Muggę kupicie przez internet lub w sklepach dla podróżników. Citronellę na miejscu dostaniecie w sklepikach dla turystów, aptece, często też różne środki są w hotelach (odpłatne lub nie). 2) Moskitiera – w wielu hotelach, w których byliśmy na tajskich wyspach moskitiery nad łóżkiem to standard. Warto ich używać. Dodatkowo dla Jagody braliśmy moskitierę na wózek i zakładaliśmy np. gdy spała. Pod tym względem idealnym rozwiązaniem dla malucha jest namiot, o którym Wam pisałam – tam zamykacie go szczelnie i żaden komar się nie przebije 🙂 Z tego korzystaliśmy rok temu i gdy my i Maks byliśmy bardzo pogryzieni na Koh Lipe, Jagoda nie miała ŻADNEGO ugryzienia. 3) Rozsądek – sami na pewno świetnie widzicie, czy w danym miejscu są komary 🙂 Czasem może być tak, że np. w mieście, w centrum Bangkoku ich nie ma, ale nad rzeką mogą gryźć jak szalone – tu znów pozdrawiam jedną z naszych Czytelniczek, która nam o tym doniosła. Łatwo wpaść w taką pułapkę – my coś o tym wiemy, bo właśnie taką sytuację zaliczyliśmy z małym Maksem w Meksyku – komarów niby nie było i nagle po pewnej nocy w domku na plaży, kilkadziesiąt ukąszeń:/ Jeśli widzicie, że ich nie ma, luz – ograniczacie środki ostrożności, ale nadal się pilnujecie. Jeśli są i gryzą, pilnujecie siebie i dzieciaków, a wieczorem zwłaszcza dzieciom dajecie długi rękaw i długi spodenki (do spania najlepszy pajacyk). Podobno komary przyciągają ciemne kolory, więc jasne ubrania są zwykle przydatne. 4) Ostrożność – pilnuj, by drzwi do domku, w którym mieszkasz i okna były zamknięte, zwłaszcza wieczorem. Odpada zapraszanie komarów i innych owadów do źródła światła. Jeśli w drzwiach masz moskitierę, zasuwaj ją. Niewiele kosztuje, a po co masz potem drapać się jak szalony!!! 5) Równowaga – nie popadaj w panikę, nie popadaj w nonszalancję 🙂 Skrajności nigdy nie są dobre! Nigdy Ci nie powiem: nie jedź do Tajlandii, bo komary! My jesteśmy tu … 6-sty, a może 8-my raz i zawsze wracamy mega zadowoleni! Ale nigdy Ci nie powiem: Olej, na pewno nic się nie stanie! Mocno w to wierzę, ale jednak wypadki przy pracy zdarzają się najlepszym i dobrze się przed nimi chronić, prawda ?:) 6) Na wszelki wypadek – zabierzcie też coś po ukąszeniach, chociażby Fenistil. Czasem jednak w takiej sytuacji również warto pójść do miejscowej apteki i podpytać co oni mają na ugryzienia, bo to może być lepsze rozwiązanie! Tak mieliśmy, gdy teraz w Wietnamie pogryzły nas muszki piaskowe – o nich jeszcze Wam napiszę:) … a teraz idziemy cieszyć się słońcem na tajskiej plaży, pospacerować wśród pięknej zieleni, a wieczorem zjeść kolację na świeżym powietrzu.. posmarowani sprayem na komary 🙂 Więcej o tym, jak sobie radzić z zagrożeniami w Tajlandii, jakie szczepienia rozważyć i co spakować do apteczki znajdziecie w naszym THAIBOOKu. Thaibook to kompleksowy przewodnik po Tajlandii stworzony po naszych licznych wyprawach do Bangkoku i na tajskie wyspy. Znajdziecie go TU. Wyjeżdżając na wakacje chcemy odpocząć, odwiedzić nowe miejsca, poznać nowe smaki. Nie wszystko jesteśmy w stanie przewidzieć i z pewnością spotkamy się z rzeczami, sytuacjami, które nas zaskoczą. My spędziliśmy cudowne wakacje w Albanii, ale nie obyło się bez niespodzianek. Dziś dowiecie się co mnie zaskoczyło w Albanii. Część rzeczy zaskoczyła mnie jeszcze przed wyjazdem, kiedy zbierałam trochę informacji o miejscu do którego się wybieraliśmy, inne zaobserwowałam dopiero na miejscu. 1. Słona woda pod prysznicem To było spore zaskoczenie, mimo że wiedziałam o tym już przed wyjazdem od przyjaciół, którzy byli tam rok temu. Chociaż akurat pod prysznicem nie było to aż tak uciążliwe. Dziwnie się czułam myjąc się słoną wodą. Ale najgorzej było umyć zęby. Usta trzeba było płukać kupioną wodą butelkowaną. Na początku kilka razy się pomyliłam, ale smak tej wody szybko nauczył mnie trzymać butelkę wody mineralnej koło umywalki. 2. Kiepska obsługa klienta Nikt w hotelu zbytnio się nie przejmował tym, że spłuczka nie do końca dobrze działa, czy że klimatyzacja komuś szwankuje. W restauracjach też czasem kilkanaście minut trzeba było czekać, aż ktoś poda menu, mimo że wcale nie było tłoku. Poza tym Albańczycy też kiepsko mówią po angielsku, co dość utrudnia kontakt, wszystkiego dopiero się uczą. Ale są bardzo przyjaźnie nastawieni i sympatyczni, więc można im to wybaczyć. 3. Śmieci Stosy śmieci to codzienny widok na ulicach Albanii. Pełno jest dzikich wysypisk śmieci, przepełnionych koszy na śmieci. Były miejsca gdzie śmieci pływały w morzu, plaże pod koniec dnia też były zaśmiecone, ale akurat plaże były codziennie sprzątane. 4. Cisza nocna Po jest cisza nocna, której Albańczycy rzeczywiście przestrzegają. W klubach sciszana jest muzyka, wiele restauracji jest już wtedy nieczynnych. Oczywiście znajdą się też miejsca otwarte dłużej, ale z pewnością nocą Saranda nie wygląda jak Kraków. 5. Kierowcy Generalnie jeżdżą jak chcą. Będąc w Albanii mamy wrażenie, że żadne przepisy ruchu drogowego nie obowiązują. Na skrzyżowaniach panuje zasada: kto pierwszy ten lepszy. Auta zatrzymują się dosłownie gdzie chcą, nawet jeśli uniemożliwiają przejazd innym. Co chwilę ktoś na kogoś trąbi, żeby jechał szybciej, żeby dał się wyprzedzić, żeby przestał rozmawiać z kolegą. Dzieci podróżują bez fotelików, na kolanach u rodziców, czasem nawet na kolanach u kierowcy. Policji na drogach jest sporo, ale co najwyżej dadzą upomnienie. Drogi też są w kiepskim stanie, wąskie, kręte, dziurawe. Zdarza się, że asfaltowa droga nagle się urywa, przez kilka metrów jest drogą polną, a potem znów asfalt lub żwirek. 6. Zwierzęta Dodatkowo podróżowanie po Albanii utrudniają zwierzęta, które pojawiają się nagle na drodze i oczywiście mają pierwszeństwo. Krowy, kozy, owce, osiołki. Spacerują swoimi drogami z opiekunem lub bez. Dodatkowo krowy szukają pożywienia na śmietnikach. 7. Bilety na autobus Często przemieszczaliśmy autobusem się między Sarandą a Ksamilem. Na próżno szukać tam automatów z biletami lub kiosku. W autobusie jest osoba, która zbiera opłatę za przejazd. Cena biletu pozostaje tajemnicą, aż do pierwszego przejazdu. Oczywiście nie dostaniemy żadnego biletu do ręki czy też potwierdzenia zakupu. 8. Papier toaletowy do kosza Po skorzystaniu z toalety papier toaletowy wyrzucamy do kosza, a nie tak jak u nas do muszli klozetowej. Ich kanalizacja nie jest przystosowana do przyjmowania papieru toaletowego, wrzucanie go do muszli grozi zapchaniem. 9. Bunkry W czasach komunistycznych a Albanii powstało kilkaset tysięcy bunkrów i można je spotkać dosłownie wszędzie. Zarówno w miejscach bardziej oddalonych, na łąkach jak i w centrum miasta. Wyglądają jak betonowe iglo. 10. Kamieniste plaże Jeśli jadąc do Albanii spodziewamy się złotego piasku to zaskoczenie będzie ogromne, bo w najlepszym wypadku będzie to żwirek, w najgorszym kamienie po których absolutnie nie da się spacerować boso. W japonkach też nie jest najwygodniej. Co Was zaskoczyło najbardziej? Autor: Justyna Skowera Co za bezsens. Łapać komara, żeby podciąć mu nerw, a potem wypuścić żeby pękał. Typowo laboratoryjny eksperyment nieprzydatny w praktyce. Tak przy okazji. Ktoś wie na jakim etapie produkcyjnym są automatyczne lasery zestrzeliwujące komary?

czy w albanii są komary