Obniżenie stężenia holotranskobalaminy w surowicy świadczy o niedoborze witaminy B12. Dodatkowym atutem tego badania jest fakt, iż pokazuje wczesny niedobór witaminy B12, jeszcze zanim obniży się jej poziom we krwi. Poza tym jest specyficznym wskaźnikiem tego niedoboru, ponieważ tylko witamina B12 wiąże się z transkobalaminą Paweł Herman. Do najważniejszych elektrolitów naszego organizmu zaliczamy sód, potas, wapń, oraz magnez. Głównymi wskazaniami do badania stężenia elektrolitów są: zaburzenia rytmu serca. nieprawidłowe ciśnienie tętnicze krwi. bóle i kurcze mięśniowe. monitorowanie gospodarki wodnej organizmu. obrzęki kończyn dolnych. Zapotrzebowanie na witaminę D zależy od wieku, płci, ogólnego stanu zdrowia, wagi, chorób współistniejących, a także pory roku. Aby wiedzieć, jaki poziom stężenia witaminy D występuje w organizmie i jakie jest na nią zapotrzebowanie, warto zrobić odpowiednie badania i skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem. Normy hemoglobiny u dorosłych z uwzględnieniem płci przedstawiają się zwykle w następujący sposób: hemoglobina u kobiet: 11,5-15,5 g/dl, hemoglobina u kobiet w ciąży: 11,5-13,5 g/dl (przy czym wartości nieco poniżej normy nie są uznawane za niepokojące), hemoglobina u mężczyzn: 14-18 g/dl. Analiza wyników hemoglobiny należy do Badania oceniające prawidłowy przebieg przemian witaminy B 12 w ustroju człowieka określa więc zarówno stężenie witaminy B 12 we krwi, jak i prawidłowy test wchłaniania – tzw. test Schillinga. Badanie stężenia witaminy B 12 polega na pobraniu próbki krwi i po odpowiednim opracowaniu przez automatyczny analizator – uzyskaniu wyniku. Każdy człowiek powinien regularnie wykonywać profilaktyczne badania krwi. Pozwalają one monitorować stan naszego zdrowia oraz wykrywać na wczesnym etapie wszelkie niepokojące procesy zachodzące w naszym organizmie. Najbardziej podstawowym badaniem jest morfologia krwi, którą zlecić może lekarz pierwszego kontaktu. voRPm8. Witaminy odkryto niewiele ponad sto lat temu. Nie ulega wątpliwości, że mają kluczowe znaczenie dla zdrowia, a do najważniejszych z nich należą witaminy A, C, D oraz E. Warto poznać ich rolę i funkcje w organizmie oraz dowiedzieć się, jakie produkty dostarczają ich najwięcej. Witaminy i ich właściwości – dlaczego są tak istotne? Spis treści: Witaminy i ich właściwości Witamina A Witamina C Witamina D Witamina E Witaminy i ich właściwości Co to są witaminy? Witaminy to grupa organicznych związków chemicznych o zróżnicowanej budowie, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu. Mogą być pozyskiwanie syntetycznie lub mieć pochodzenie naturalne. W przypadku większości witamin, organizm ludzki nie ma zdolności ich syntetyzowania. W związku z tym konieczne jest dostarczanie witamin w odpowiednio zróżnicowanej i urozmaiconej diecie, najczęściej pod postacią prowitamin. Brak danej witaminy w organizmie określa się mianem awitaminozy, niedobór to hipowitaminoza, a nadmiar – hiperwitaminoza. Pracę nad zagadnieniem – witaminy i ich właściwości – rozpoczął polski badacz i biochemik Kazimierz Funk w 1913 roku. On także stworzył nazwę omawianych związków chemicznych – witaminy. Vitae po łacinie oznacza życie, a amina pochodzi od grupy aminowej, którą zawierała pierwsza wyizolowana przez niego witamina – B1. Podział witamin Podział witamin oparto na właściwościach fizycznych, wyróżniając witaminy rozpuszczalne w tłuszczach (A, D, E, K) i rozpuszczalne w wodzie (B i C). Drugi i mniej popularny podział klasyfikuje witaminy na te, będące związkami azotowymi – wszystkie witaminy z grupy B, oraz witaminy nie zawierające azotu – A, D, E, K i C. Witaminy pełnią w organizmie bardzo wiele funkcji – te rozpuszczalne w tłuszczach mogą być magazynowane w organizmie (głównie w wątrobie i tkance tłuszczowej), a ich rolą jest uczestnictwo w regulacji gospodarki wapniowo-fosforanowej, regulacja procesów krzepnięcia krwi oraz spełnianie funkcji antyoksydacyjnej. Witaminy rozpuszczalne w wodzie nie są magazynowane w organizmie, ich nadmiar jest usuwany z moczem, pełnią funkcję koenzymów i kofaktorów różnych układów enzymatycznych i uczestniczą w metabolizmie cukrów, tłuszczów, białek oraz w gospodarce mineralnej organizmu. Witamina A – na co i kiedy? Witamina A – na co ma wpływ i kiedy może występować jej niedobór? Witamina A w organizmie człowieka jest syntetyzowana z beta-karotenu pochodzącego z diety. Uczestniczy w procesie widzenia – przekształca się w retinal, który wchodzi w skład rodopsyny, której rolą jest utrzymanie wrażliwości pręcików siatkówki oka na przyćmione światło. Wpływa także na prawidłowe funkcjonowanie tkanki nabłonkowej. Witamina A wywiera dobroczynny wpływ na wzrok. Witamina A (inaczej retinol) zapobiega kurzej ślepocie, pomaga w leczeniu chorób oczu. Poza tym wzmacnia błony śluzowe nosa, gardła, jelit i płuc, dzięki czemu zwiększa odporność na zakażenia. Wpływa na rozwój i wzrost kości, zapobiega tworzeniu się krzywego zgryzu. Stymuluje także błony śluzowe do produkcji śluzu i pełni funkcje antyoksydacyjne. Witamina A i jej występowanie W czym jest witamina A? Beta-karoten, będący prowitaminą witaminy A, występuje w produktach pochodzenia roślinnego, szczególnie w pomarańczowych, zielonych i czerwonych warzywach, np. marchwi, szpinaku czy czerwonej papryce. W czym jest witamina A? Produkty pochodzenia zwierzęcego, bogate w witaminę A to żółtka jaj, pełne mleko oraz jego przetwory, tłuste ryby morskie, wątroba i inne podroby. Przedawkowanie witaminy A jest niebezpieczne dla zdrowia. Jej nadmiar prowadzi do nadmiernej senności i zmęczenia, utraty łaknienia, łysienia, owrzodzeń skórnych, krwotoków, a nawet dysfunkcji w obrębie ośrodkowego układu nerwowego, serca czy nerek. Jak rozpoznać niedobór witaminy A? Objawy to przede wszystkim suchość i łuszczenie skóry oraz ślepota zmierzchowa, która jest wynikiem zahamowania regeneracji rodopsyny. Niedobór witaminy A objawia się pogorszeniem widzenia, co powoduje np. trudności w prowadzeniu samochodu, zwłaszcza wieczorem. Niedobór może także prowadzić do suchości spojówek i rogówki, a przy dużych niedoborach nawet do ślepoty. Inne symptomy obejmują zaburzenia wzrostu kości i zębów oraz częste infekcje. Poziom witaminy A można określić, wykonując pomiar jej stężenia w badaniu krwi. Na co wpływa witamina C? Witamina C, czyli kwas askorbinowy to jeden z najsilniejszych przeciwutleniaczy. Jaka jest rola tej witaminy? Działanie polega na wzmacnianiu dziąseł i zębów, ograniczaniu rozwoju bakterii, wywołujących próchnicę zębów, ułatwieniu przyswajania żelaza, utrzymaniu prawidłowego stanu tkanki łącznej. Na co wpływa witamina C? Wpływa na syntezę kortykosteroidów i wybranych neuroprzekaźników. Wzmacnia odporność organizmu na infekcje, przyspiesza gojenie się ran. Bierze udział w metabolizmie podstawowych białek, w przemianach tłuszczów, cholesterolu oraz kwasów żółciowych. Jakie są objawy przedawkowania witaminy C? Przyjmowanie znacznych ilości witaminy C w codziennej diecie rzadko jest powodem do niepokoju i nie daje niepokojących objawów – jej nadmiar w zdrowym organizmie jest wydalany z moczem. Stanowczo należy przestrzegać przed stosowaniem tzw. mega dawek dochodzących do kilku lub kilkunastu (!) gramów (tysięcy miligramów) dziennie, które przynoszą więcej szkód niż korzyści, a czasami bywają wprost niebezpieczne! Objawy przedawkowania witaminy C w postaci syntetycznej mogą obejmować także dolegliwości żołądkowo- jelitowe, głównie biegunki. Witamina C i jej występowanie Witamina C znajduje się przede wszystkim w owocach i warzywach – natce pietruszki, papryce czerwonej, ziemniakach, czarnej porzeczce, kiwi, owocach cytrusowych, szpinaku, kalafiorze, pomidorach, truskawkach oraz brukselce. Jej niedobór powoduje choroby jamy ustnej – szkorbut, krwawienie, owrzodzenie dziąseł, wypadanie zębów, objawia się kruchością i pękaniem naczyń krwionośnych. Brak dostatecznej ilości witaminy C w organizmie to także osłabienie odporności, powolne gojenie się ran i nieprawidłowe zrastanie się kości, obrzmiałe i bolesne stawy, a także podatność na siniaki, osłabienie i niekiedy wzmożona senność. Prawidłowy poziom stężenia witaminy C wynosi 34–110 µmol/l (6–20 µg/dl)[1]. Badanie wykonywane jest we krwi. Witamina D Witamina D – jaką rolę pełni w naszym organizmie? Witamina D, czyli kalcyferol, wzmaga wchłanianie wapnia oraz fosforu z jelit, reguluje uwalnianie wapnia z kości i reabsorpcję w nerkach, zapewnia właściwy rozwój i stan kości oraz zębów, a także ma działanie immunomodulujące. Witamina D powstaje w ludzkiej skórze z pochodnej cholesterolu, która pod wpływem promieni UV przekształca się w prowitaminę, a w dalszej kolejności w witaminę. Witamina D – jakie ma działanie i w jakich procesach bierze udział? Oddziałuje na komórki szpiku kostnego produkujące komórki obronne, podnosi odporność i chroni przed infekcjami układu oddechowego. Jej suplementacja jest zalecana noworodkom i niemowlętom, kobietom w ciąży oraz w okresie karmienia piersią, a także osobom w podeszłym wieku. Również w przypadku zdrowych dzieci, młodzieży i osób dorosłych, zaleca się odpowiednią suplementację – szczególnie w miesiącach zimowych i na wiosnę. Witamina D znajduje się w pełnym mleku, żółtkach jaj, maśle, olejach roślinnych i tłuszczach zwierzęcych, grzybach i drożdżach. Niedobory witaminy D Niedobory witaminy D pojawiają się w okresie zimowym i wiosennym, gdy ilość słonecznych dni jest mała, dni są krótkie, a powierzchnia skóry eksponowana na promienie słońca mniejsza co ogranicza syntezę witaminy D w skórze. Niedobór witaminy D objawia się powiększeniem stawów kolanowych, kostek, dłoni, osłabieniem mięśni, a także wypadanie zębów. Konsekwencją trwałego niedoboru witaminy D u dzieci jest krzywica, a u dorosłych osteomalacja. Jak jeszcze objawia się niedobór witaminy D? Stwierdza się pogorszenie stanu skóry, problemy z ostrością widzenia, biegunkę, bezsenność i szybkie męczenie się. Objawy przedawkowania witaminy D występują rzadko. Są to przede wszystkim: osłabienie, utrata łaknienia, nudności i wymioty, zaparcia, niepokój wzmożone pragnienie i zwiększone oddawanie moczu. Przyjmuje się, że optymalne stężenie witaminy D we krwi to 30–50 ng/ml (75–125 nmol/l)[2]. Bardzo duży odsetek badanych wykazuje stężenie suboptymalne i niewystarczające. Na co wpływa witamina E? Witamina E, czyli tokoferol, umożliwia syntezę lipidów i jest przeciwutleniaczem, wpływa na krzepnięcie krwi i zapobiega chorobom układu krążenia. Stabilizuje błony komórkowe i zmniejsza ryzyko rozwoju nowotworów. Niedobór witaminy E, objawy – obserwuje się ogólne osłabienie, suchość i wiotczenie skóry, a także przebarwienia na skórze i plamy starcze. Skutkami niedoboru są zaburzenia płodności, osłabiona praca oraz zanik mięśni, zaburzenia funkcjonowania błon komórkowych, przyspieszony rozpad czerwonych krwinek oraz zaburzenia wzrostu. Witamina E i jej źródła Nadmiar witaminy E występuje rzadko, prowadzi do zmęczenia i osłabienia, wiąże się z zaburzeniami wzroku, zaburzeniami jelitowymi oraz bólem głowy. Zalecenia odnośnie dziennego zapotrzebowania na witaminę E są różne i wg piśmiennictwa wahają się między 10 a 30 mg. Witaminę E zawiera mleko, jaja, masło, oleje roślinne, ryby, kiełki pszenicy, pieczywo razowe, orzechy, migdały oraz zielone warzywa liściaste. Prawidłowe stężenie witaminy E można sprawdzić, wykonując badanie poziomu alfa-tokoferolu w surowicy, który powinien wynosić min. 30 μmol/l[3]. Witaminy są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu, biorą udział w wielu procesach, wpływają na rozwój, stan zdrowia i wydolność organizmu. Muszą być dostarczane organizmowi z codzienną, zróżnicowaną dietą. Poziom witamin w organizmie możesz sprawdzić wykonując poniższe badania: Witamina C (Kwas askorbinowy), Witamina A, Witamina E. Bibliografia: Retinol (retinol), Indeks leków, Witaminy, wiadomości ogólne. Witaminy, Beata Przygoda, Witamina C, Magdalena Walicka, Agnieszka Jasik, Marzanna Paczyńska, Michał Wąsowski, Marek Tałałaj, Ewa Marcinowska-Suchowierska, Niedobór witaminy D – problem społeczny, [1] [2]Witamina D [3] Witamina B12 – co to jest? Witamina B12, czyli kobalamina, to substancja rozpuszczalna w wodzie. Jej prawidłowy poziom w organizmie człowieka jest niezbędny do jego właściwego funkcjonowania. Organizm nie jest w stanie sam syntetyzować kobalaminy – zapotrzebowanie na ten związek (około 2 ug/dobę) musi zostać pokryte przez składniki spożywcze, zawarte w codziennej diecie. Prawidłowe stężenie witaminy B12 we krwi zależy głównie od dwóch czynników – od dostatecznej ilości kobalaminy w jedzeniu oraz od niezaburzonego procesu jej wchłaniania w jelicie krętym. Warunkiem wchłaniania witaminy B12 w jelicie jest obecność czynnika Castle’a (czynnika wewnętrznego IF), w warunkach prawidłowych wytwarzanego w komórkach okładzinowych żołądka. Rola witaminy B12 w organizmie człowieka Kobalamina pełni istotne funkcje w ustroju człowieka: bierze udział w wytwarzaniu erytrocytów (krwinek czerwonych), jest niezbędnym składnikiem budowy osłonek mielinowych nerwów, bierze udział w wytwarzaniu neuroprzekaźników, jest konieczna do prawidłowego metabolizowania tłuszczów, węglowodanów, syntezy białek, uczestniczy w syntezie DNA, umożliwia przemianę kwasu foliowego do biologicznie aktywnych form. Jak można zbadać stężenie witaminy B12? Badanie witaminy B12 można wykonać w większości laboratoriów. Polega ono na oznaczeniu jej poziomu w próbce krwi pobranej z żyły. Zaleca się, aby przed pobraniem krwi pozostawać na czczo (ostatni posiłek poprzedniego dnia powinien być spożyty najpóźniej o godzinie 18). Do badania najlepiej zgłosić się rano (przed godziną 12). Norma poziomu witaminy B12 Wartości referencyjne stężenia witaminy B12 są takie same dla kobiet i dla mężczyzn. Za normę przyjmuje się poziom mieszczący się w przedziale 148–740 pmol/l (200–1000 ng/l). O niedoborze witaminy świadczy obniżenie jej stężenia poniżej 89 pmol/l (120 ng/l) [1]. Podwyższony poziom witaminy B12 Wysoki poziom witaminy B12 nie jest częstą przypadłością, ponieważ jej nadmiar jest usuwany z moczem. Może być jednak stwierdzony u osób stosujących zbyt duże dawki kobalaminy w postaci suplementów, u pacjentów z chorobami wątroby i w przypadku chorób szpiku (zespołów mieloproliferacyjnych, przewlekłej białaczki szpikowej). Podwyższony poziom witaminy B12 we krwi objawia się reakcjami alergicznymi, nawracającymi krwawieniami z nosa i suchością warg. Obniżony poziom witaminy B12 W przeciwieństwie do wysokiego poziomu witaminy B12, który stanowi rzadki problem kliniczny, obniżenie stężenia kobalaminy występuje dość powszechnie, szczególnie u osób z czynnikami ryzyka jej niedoboru: u kobiet w ciąży i w trakcie laktacji, u osób stosujących diety eliminacyjne, u alkoholików. Na niski poziom witaminy B12 wpływają też choroby prowadzące do zaburzenia procesu jej wchłaniania z przewodu pokarmowego: niedokrwistość Addisona i Biermera (niedokrwistość złośliwa) – to choroba autoimmunologiczna, w której stwierdzane są przeciwciała przeciwko własnym komórkom okładzinowym żołądka oraz przeciwko czynnikowi wewnętrznemu (Castle’a). Obecność przeciwciał prowadzi do zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka oraz do niedoboru czynnika Castle’a, który jest niezbędny do wchłaniania kobalaminy w jelicie krętym, stany po resekcji żołądka lub jelita krętego, przebyte operacje bariatryczne, zapalenie błony śluzowej żołądka w przebiegu infekcji Helicobacter pylori, choroba Crohna (autoimmunologiczne nieswoiste zapalenie jelit), przewlekłe stosowanie leków obniżających wytwarzanie kwasu solnego w żołądku (inhibitorów pompy protonowej), tasiemczyca. Oznaczenie stężenia kobalaminy – u kogo należy je wykonać? Poziom witaminy B12 powinien zostać oznaczony u każdej osoby, u której wystąpiły objawy mogące wskazywać na jej niedobór. Są to: objawy niedokrwistości (ogólne osłabienie, łatwa męczliwość, bladość skóry, przyspieszenie akcji serca, zaburzenia koncentracji i pamięci), niezamierzona utrata masy ciała, zmniejszenie apetytu, zaburzenia smaku, biegunki lub zaparcia, uczucie pieczenia języka i zmiana jego wyglądu (powiększenie, ciemnoczerwone zabarwienie, wygładzenie powierzchni), objawy neuropatii (drętwienie kończyn, uczucie mrowienia dłoni, zniesienie lub zmniejszenie czucia wibracji), obniżenie popędu płciowego, zaburzenia psychiczne – depresja, urojenia, otępienie. Badanie należy rozważyć także u osób bez występujących objawów, ale które znajdują się w grupie ryzyka niedoboru witaminy B12: u osób stosujących dietę wegańską lub wegetariańską, jeżeli nie suplementują kobalaminy, u osób w podeszłym wieku, w przypadku zwiększonego zapotrzebowania na witaminę B12, u kobiet w ciąży i karmiących piersią, u osób nadużywających alkoholu, u pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego. Zasady leczenia w stanach niedoboru witaminy B12 Podstawowe znaczenie ma określenie przyczyny niedoboru witaminy B12 i leczenie przyczynowe stwierdzonych zaburzeń. Osoby z niskim stężeniem kobalaminy mogą wymagać suplementacji (doustnej lub pozajelitowej w przypadku zaburzeń wchłaniania witaminy B12 z przewodu pokarmowego). U części osób wystarczy jednak zadbanie o właściwą zawartość kobalaminy w diecie. Jakie produkty są bogate w ten składnik? To przede wszystkim produkty spożywcze pochodzenia zwierzęcego, a więc mięso, podroby, jaja, ryby, produkty mleczne. A: lek. Agnieszka Żędzian Bibliografia Interna Szczeklika, pod red. Piotra Gajewskiego, Medycyna Praktyczna, 2018. Badanie poziomu witaminy D szczególnie warto wykonać, gdy często się przeziębiasz, trudno ci schudnąć, stale jesteś senna, bo są to problemy, które często wynikają z niedoboru tej witaminy. Proste badanie krwi odpowie na pytanie, czy potrzebujesz suplementacji witaminy D, i w jakiej dawce. Jakie są normy i jak interpretować wynik poziomu witaminy D w organizmie? Jakie są normy i jak interpretować wynik poziomu witaminy D w organizmie? Spis treściPoziom witaminy D: kto powinien zrobić badanie?Jak się robi badanie poziomu witaminy D?#TOWIDEO Jakie są objawy niedoboru witaminy D?Badanie poziomu witaminy D: jak interpretować wyniki? U 90-95 procent Polaków poziom witaminy D jest niższy od wartości prawidłowych - większość ma niedobór witaminy D. Przyczyną jest szerokość geograficzna, w jakiej mieszkamy, i związany z nią deficyt słońca. Dieta, nawet ta najbardziej urozmaicona, nie rozwiązuje problemu. Mleko i jego przetwory, jaja, masło, sery czy nawet ryby tylko w minimalnym stopniu pokrywają codzienne zapotrzebowanie na tę witaminę. Dlatego wiosną i w okresie jesienno-zimowym powinniśmy ją suplementować (a niektórzy przez cały rok). Ale ponieważ witaminę D łatwo przedawkować, warto wcześniej zbadać jej poziom we krwi, by określić dzienną dawkę. Poziom witaminy D: kto powinien zrobić badanie? Niedobór witaminy D towarzyszy zaburzeniom pracy nerek, wątroby i jelit. Może być skutkiem przyjmowania leków, np. przeciwdrgawkowych, glikokortykosteroidów czy też przeciwgrzybiczych. Badanie jej poziomu zleca się w następujących przypadkach: objawy chorób kości, np. częste złamania choroba trzewna, Leśniowskiego-Crohna, mukowiscydoza, zapalenie jelit stosowanie diet eliminacyjnych przy alergii na mleko krowie i nietolerancji laktozy choroby nerek (także po przeszczepie) i wątroby (cholestaza, wirusowe zapalenie typu C) choroby układu sercowo-naczyniowego, a szczególnie nadciśnienie tętnicze schorzenia autoimmunologiczne (SM, łuszczyca, RZS, toczeń układowy) depresja, zaburzenia pamięci, demencja nieprawidłowy poziom wapnia, fosforu, magnezu różne rodzaje nowotworów złośliwych otyłość - pacjenci po operacjach bariatrycznych. Jak się robi badanie poziomu witaminy D? Do badania nie trzeba się specjalnie przygotowywać. Krew pobiera się z żyły w zgięciu łokciowym. Można ją pobrać o każdej porze dnia, co oznacza, że nie trzeba być na czczo. Skierowanie na badanie wystawia lekarz, najczęściej endokrynolog. Prywatnie za oznaczenie poziomu witaminy D trzeba zapłacić od 45 zł. Jeżeli nie mamy skierowania, należy poprosić o oznaczenie poziomu 25-hydroksywitaminazy D, czyli kalcydiolu, w osoczu krwi. Wyniki trzeba pokazać lekarzowi, aby ten zalecił odpowiednią suplementację, która wyrówna niedobór witaminy D. #TOWIDEO Jakie są objawy niedoboru witaminy D? Sprawdź, jakie są objawy niedoboru witaminy D Badanie poziomu witaminy D: jak interpretować wyniki? poniżej 20 ng/ml (lub poniżej 50 nmol/l) – ciężki niedobór witaminy D poniżej 30 ng/ml (lub poniżej 75 nmol/l) – niewystarczające zaopatrzenie 30-50 ng/ml (lub 75-125 nmol/l) – optymalne zaopatrzenie powyżej 150 ng/ml (lub powyżej 375 nmol/l) – zatrucie witaminą D Ile potrzebujemy witaminy D dzieci i młodzież od 1. do 18. roku życia: dziennie 600-1000 dzieci i młodzież ze stwierdzoną otyłością: dziennie 1200-2000 dorośli (18-65 lat): 800-2000 osoby powyżej 65. roku życia: dziennie 800-2000 osoby otyłe: dziennie do 4000 kobiety planujące ciążę: dziennie 800-2000 ciężarne (od 2. trymestru) i karmiące: dziennie 1500-2000 miesięcznik "Zdrowie" Forbidden Access to this resource on the server is denied! nazwa badania synonimy Kobalamina kod oferty 141 kod ICD O83 kategoria badań Anemia, Hematologia Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik 1-2 dni. Wybierz placówkę, by zobaczyć czas oczekiwania w Twojej placówce. Witamina B12 - Krótko o badaniu Diagnostyka i leczenie niedoborów witaminy B12. Diagnostyka i leczenie chorych na anemię. Diagnostyka i leczenie zaburzeń neurologicznych. Witamina B12 - Więcej informacji Pomiary stężenia witaminy B12 (kobalaminy, cyjanokobalaminy) wykonywane są w celu rozpoznania przyczyn niedokrwistości lub neuropatii, a także jako badanie kontrolne leczenia preparatami tej witaminy. Poziom witaminy B12 w krążeniu jest dobrym wskaźnikiem zapasu tkankowego: niski poziom B12 w surowicy/osoczu wskazuje na niedobór witaminy, prawidłowy lub podwyższony, wyklucza. Deficyt witaminy B12 pozostaje w związku z deficytem kwasu foliowego w erytrocytach, natomiast w surowicy niedoborowi witaminy B12 zazwyczaj towarzyszy prawidłowe lub podniesione stężenie kwasu foliowego. Niedobory witaminy B12 rzadko wynikają z braków żywieniowych, częściej z zaburzeń wchłaniania w przewodzie pokarmowym. Nieprawidłowe wchłanianie może być spowodowane występowaniem autoprzeciwciał przeciwko czynnikowi wewnętrznemu Castle’a (IF) lub jego niedoborem (choroba Addisona i Biermera). Autoprzeciwciała przeciw czynnikowi wewnętrznemu są stwierdzane u ponad połowy chorych na anemię złośliwą. W przewodzie pokarmowym witamina B12 po uwolnieniu z pożywienia w żołądku jest wiązana przez białka transportowe i wchłaniana w jelicie krętym. W komórce nabłonka jelita następuje związanie witaminy B12 z transkobalaminą II, która jest głównym nośnikiem witaminy w krążeniu. Prawie całą wchłoniętą witamina B12 wychwytują z krwi żyły wrotnej hepatocyty, będące miejscem jej magazynowania i uwalniania zgodnie z zapotrzebowaniem organizmu. Zapasy witaminy B12 pokrywają zapotrzebowanie nawet do 5 lat. Niedobór witaminy B12 może prowadzić do wystąpienia: anemii megaloblastycznej: zaburzenie syntezy DNA i RNA, wtórne do zaburzenia przemiany folianów, neuropatii: demielinizacja w OUN z takimi objawami jak na przykład: piekący ból, utrata kontroli wydalania, osłabienie, paraliż, dezorientacja, demencja. Niedobór witaminy B12 może być także związany z zapaleniem języka, utratą apetytu i masy ciała, wzdęciami, zaparciami, zaburzeniami psychicznymi i ograniczeniem płodności. Więcej Przygotowanie do badania Krew pobierać na czczo między godz. Zaleca się, by ostatni posiłek poprzedniego dnia był spożyty nie później niż o Głodzenie Na czczo (13-14 h), o ostatni posiłek poprzedniego dnia o Czynniki mogące mieć wpływ na wynik badania Próbki z materiałem do badania (krew/surowica/osocze) chronić przed światłem. Przeciwciała heterofilne, HAMA. Możliwe przyczyny odchyleń od normy Przyczyny wzrostu stężenia: choroby wątroby, zespoły mieloproliferacyjne, przewlekła białaczka szpikowa (wysoki poziom białek transportujących nieaktywną witaminę), suplementacja witaminy B12. Przyczyny obniżenia stężenia: anemia złośliwa, zespół Imerslund-Gräsbecka, wrodzony brak wydzielania IF, leukopenia, szpiczak mnogi, w przypadku hipoplastycznego i aplastycznego szpiku, podeszły wiek, zaburzenia wchłaniania (resekcja jelita lub żołądka, stany zapalne jelit, przerost bakterii jelitowych, HIV), ścisła dieta wegetariańska, choroby autoimmunologiczne, leki (podtlenek azotu, fenytoina, inhibitory reduktazy tetrahydrofolianowej, metformina, inhibitory pompy protonowej), choroby metaboliczne, niskie stężenie transkobalaminy I. Witamina B12 - Znajdź badania powiązane Badanie dostępne w pakietach Artykuły powiązane z badaniem: Witamina B12 Choroba Addisona-Biermera (anemia złośliwa) CZYTAJ WIĘCEJ Anemia i jej różne oblicza CZYTAJ WIĘCEJ Rola witaminy B12 w organizmie. Co warto o niej wiedzieć? CZYTAJ WIĘCEJ Dieta wegetariańska i niedobory z nią związane CZYTAJ WIĘCEJ Na czym polega SIBO? Objawy, rozpoznanie i leczenie CZYTAJ WIĘCEJ Weganizm a witamina B12 – do czego mogą prowadzić niedobory tej witaminy? Jak im zapobiegać? CZYTAJ WIĘCEJ

badania krwi na witaminy